بی امید

آخر ترم ه و موقع امتحانا. زیاد درس می خونم ولی فکرم درگیر امید هم هست. از سال اول روش کراش داشتم ولی اونروز که حرف زدیم ... خیلی خوب بود و خب طبق معمول همیشه با احتمال بالایی دوست دختر داره. هی حرفاشو تو ذهنم مرور می کنم و دنیال یه نشونه می‌گردم. نشونه ی قطعی ای پیدا نمی‌کنم. ولی خب دوستانه و خنثی برخورد کرد. یا دوست دختر داره یا اینترستد نیست دیگه. من فکرمی‌کنم اولی درسته :(  هنوز نا امید نشدم ازش اما فکر کردن بهش هم کار درستی نیست. ایشالله بعدی :) ؛) 

من به آنچه که پیش روم ه با اعجاز می‌نگرم. 

خیلی ناراحت می‌شم وقتی که مطمئن شم دوست دختر داره یا تو کف بنده نیست. اولی که نیست آخری هم نیست.... :(