سردرگم، متنفر

نشستم  تو اتاق کنفرانس دانشکده و از خودم بدم میاد. تو سرم دعواس، نمی دونم این که می خوام کنم خودمو جر بدم بخاطر خودمه یا بخاطر بقیه. این هفته بهتر از هفته ی قبل بودم. امروز هم رفتم کلاس ورزش ثبت نام کردم ولی فکر می کردم تمرین کلانم تموم شده ست که الان فهمیدم نخیرنیست و فردا ددلاین ه. نمی خواستم این هفته اینجوری شه ولی شده. حالا نمی دونم دعوای تو سرم بخاطر اینه که به چیزی که خود مگ می خواستم نرسیدم یا از این ناراحتم که منم مثل بقیه ام یه ا دومی که کارشو عقب می ندازه. فکر می کرد م تمرین کلان تموم شده ولی نشده و بخاطرش مجبور شدم یه سری نکات پیش پا افتاده رو از آدما بپرسم، اره چیزایی که اگه یکی از خود م می پرسید تو دلم می گفتم چقدر یارو خنگه... اره من همینم مغرور، ناراحت، زودباور، کار عقب انداز....

و اینکه ایتز نات اوکی مهتاب، نات اوکی