برای خودم...

خب خب خب ... این ماهو با هدف تنبلی ممنوع یا no procrastination  شروع کردم و می‌تونم بگم تو هفته ی اخیر تقریبا خوب بودم به جز دیروز و الان تا این لحظه... هدفم برا فاستر رفتن جدی تر شده و می‌خوام که بیشتر درس بخونم تا بتونم گذشته رو جبران کنم... امیدوارم که بتونم و هم هی سعیمو می‌کنم. من آدم روزای سختم،‌آدم برگردوندن ورق... به هر حال می‌خوام سعیمو بکنم تا ببینیم از جانب خدا چی میاد... 

خب این اواخر خیلی فکر می‌کنم. البته نمی‌دونم که چقدر نتیجه داره ولی به هرحال ترجیح می‌دم در زمان حال زندگی کنم و الانمو همون طور که هست بغل کنم. دو هفته پیش رفتم موهامو کوتاه کردم و توی آینه خودمو دیدم :دی دوستش داشتم  و خب حالا دیگه سعی می‌کنم باهاش کنار بیام و کمکش کنم که پیشرفت کنه... تصمیم دیگه ای هم که گرفتم اینه که آمریکا رو به عنوان جامعه‌ی جدیدی که حداقل فعلا توش زندگی می‌کنم قبول کنم و سعی کنم برا بودن توش تلاش کنم. فرهنگشو،‌زبانشو ، آدماشو ... می‌خوام سعیمو بکنم ببینم چی میشه .... 

می‌خوام بهترین شاگرد کلاسمون بشم و بیشترین سعی رو داشته باشم. با ادما بیشتر حرف بزنم،‌سر کلاسا بیشتر حرف بزنم، خلاصه یه خودی نشون بدم. نمی‌تونم دیگه خفه بشینم ... 

چیز دیگه هم اینکه اینجا کرونا اومده و ما تا یه بیست روزی تو خونه هستیم و امیدوارم بتونم این تهدید رو به فرصت تبدیل کنم و بعدش چه در زبان و چه در امتحان‌ها بترکونم...

هیچی دیگه باقی بقایمان...

من به آنچه که پیش رومه با اعجاز می‌نگرم...